Mianem stali kwasoodpornej potocznie określamy stal austenityczną, która wyróżnia się bardzo dobrą odpornością na działanie kwasów łagodniejszych od kwasu siarkowego. Stal nabiera właściwości kwasoodpornych przez dodanie do jej stopu chromu oraz niklu, a także innych dodatków (przykładowo mangan lub tytan), które także poprawiają jej odporność na korozję.
Stal kwasoodporna znajduje zastosowanie w gałęziach przemysłu, gdzie materiały muszą wykazywać się doskonałą odpornością na działanie kwasów. Wykorzystywana jest w przemyśle chemicznym do produkcji zbiorników oraz rur kwasoodpornych służących do przechowywania, transportu oraz dystrybucji kwasów. Bardzo często wykonuje się z niej również blachy kwasoodporne przeznaczone do kominów oraz pieców. Stal kwasoodporna powszechnie stosowana jest także w przemyśle budowniczym, a także farbiarskim m.in. jako częsty dodatek do emalii.
Klasyfikacja stali kwasoodpornej
Warto pamiętać o tym, że przed przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej gatunki stali odpornej na korozję klasyfikowane były na podstawie normy PN-71/H-86020, która za kryterium podziału przyjmowała poziom oraz rodzaj odporności stopu na zmiany korozyjne. Według tej normy stale dzieliły się na stale nierdzewne, chromowe, a także stale przeznaczone do pracy w środowisku, gdzie narażone są na działanie wysokich temperatur (żaroodporne oraz żarowytrzymałe). Podział ten obejmował jeszcze jeden rodzaj stali, a mianowicie stal austenityczną, którą zwykle określało się mianem stali kwasoodpornej.
Wraz z przystąpieniem Polski do UE w naszym kraju zaczęły obowiązywać normy europejskie, które regulują także kwestię podziału stali odpornych na korozję. Według wspomnianych przepisów obecnie wyróżnia się wyłącznie trzy gatunki stali odpornej na korozję – stal żaroodporną, stal nierdzewną oraz stal żarowytrzymałą, natomiast zaprzestano używania pojęcia stali kwasoodpornej. Niemniej, w języku potocznym takie określenie wciąż funkcjonuje w odniesieniu do stali odpornych na działanie większości kwasów.
